Μην ξαναρωτήσετε πόσες γλώσσες μπορεί να μάθει ένας άνθρωπος, η ερώτηση είναι λανθασμένη.

Σου έχει τύχει κι εσένα, αργά το βράδυ, χαζεύοντας βίντεο, να δεις αυτούς τους «γίγαντες» που αλλάζουν άπταιστα επτά ή οκτώ γλώσσες και μετά να αναρωτηθείς σιωπηλά: Πόσες γλώσσες μπορεί τελικά να «χωρέσει» ο εγκέφαλος ενός ανθρώπου;

Αυτό το ερώτημα, είναι σαν ένα ξόρκι. Μπορεί να ανάψει το πάθος μας για μάθηση, αλλά συχνά μας προκαλεί άγχος και απογοήτευση. Έχουμε εμμονή με την «ποσότητα», σαν να είμαστε πιο αξιόλογοι όσο περισσότερες γλώσσες μαθαίνουμε.

Όμως σήμερα, θέλω να σας πω: Ίσως από την αρχή, κάναμε λάθος ερώτηση.

Ο στόχος σου είναι η «καταγραφή» ή η «απόλαυση»;

Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία.

Φανταστείτε δύο είδη «γκουρμέ».

Ο πρώτος, ας τον πούμε «ο βασιλιάς της καταγραφής». Το κινητό του είναι γεμάτο selfies από διάσημα εστιατόρια των social media. Μπορεί να απαριθμήσει εκατό ονόματα εστιατορίων με απίστευτη ταχύτητα και να γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά κάθε σπεσιαλιτέ τους. Αλλά αν τον ρωτήσετε γιατί ήταν νόστιμο ένα συγκεκριμένο πιάτο; Ποιες είναι οι τεχνικές μαγειρικής και η κουλτούρα πίσω από αυτό; Μπορεί να κομπιάσει και στη συνέχεια να αλλάξει γρήγορα θέμα στο επόμενο εστιατόριο. Για αυτόν, το φαγητό είναι για «συλλογή» και «επίδειξη», είναι μια σειρά από καταγεγραμμένες επισκέψεις.

Ο δεύτερος, τον ονομάζουμε «ο αληθινός γκουρμέ». Ίσως δεν έχει επισκεφθεί τόσα πολλά εστιατόρια, αλλά κάθε γεύμα που κάθεται να φάει, το απολαμβάνει με την ψυχή του. Μπορεί να αναγνωρίσει τις έξυπνες ιδέες που έκρυψε ο σεφ στη σάλτσα, και μπορεί να σας μιλήσει για τις αλλαγές του πιάτου στην τοπική κουλτούρα. Απολαμβάνει όχι μόνο τη γεύση, αλλά και την ιστορία, την ανθρώπινη διάσταση και τον κόσμο πίσω από το φαγητό. Για αυτόν, το φαγητό είναι για «σύνδεση» και «βίωση».

Τώρα, ας επιστρέψουμε στην εκμάθηση γλωσσών. Ποιος νομίζετε ότι θέλετε να γίνετε;

Η γλώσσα δεν είναι γραμματόσημο, μην ασχολείσαι μόνο με τη συλλογή.

Πολλοί άνθρωποι, άθελά τους, έχουν γίνει «βασιλιάδες της καταγραφής» στην εκμάθηση γλωσσών.

Επιδιώκουν να γράψουν στο βιογραφικό τους «άπταιστη γνώση πέντε γλωσσών» και ενθουσιάζονται να λένε «γεια» σε 20 γλώσσες. Αυτό ακούγεται πολύ cool, αλλά μερικές φορές είναι εύθραυστο.

Υπήρξε ένα διάσημο «ναυάγιο» στην ιστορία. Ένας ιδιόμορφος άνθρωπος που ισχυριζόταν ότι γνώριζε 58 γλώσσες, προσκλήθηκε σε τηλεοπτική εκπομπή. Ο παρουσιαστής κάλεσε ομιλητές από διάφορες χώρες για να του κάνουν ερωτήσεις επί τόπου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι, από τις επτά ερωτήσεις, κομπιάζοντας απάντησε σωστά σε μία μόνο. Η ατμόσφαιρα ήταν για λίγο πολύ άβολη.

Ήταν σαν ένας «βασιλιάς της καταγραφής» που είχε συλλέξει αμέτρητους οδηγούς Michelin, αλλά δεν είχε δοκιμάσει ποτέ κανένα πιάτο. Οι γλωσσικές του γνώσεις ήταν εύθραυστα εκθέματα, όχι εργαλεία επικοινωνίας.

Αυτό κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε όλους τους μαθητές γλωσσών: Η αξία μιας γλώσσας δεν βρίσκεται στο πόσα «γνωρίζεις», αλλά στο τι «κάνεις με αυτήν».

Οι πραγματικοί μάστορες, χρησιμοποιούν τη γλώσσα για να «ανοίξουν πόρτες».

Γνωρίζω μερικούς πραγματικούς γνώστες γλωσσών. Ίσως να μην λένε συνέχεια «ξέρω 40 γλώσσες», αλλά όταν συνομιλείτε μαζί τους, θα ανακαλύψετε ότι έχουν τεράστια περιέργεια και βαθιά κατανόηση για κάθε γλώσσα και την κουλτούρα που κρύβεται πίσω της.

Μαθαίνουν γλώσσες, όχι για να προσθέσουν μια ακόμη «γλωσσική σφραγίδα» στο διαβατήριό τους, αλλά για να αποκτήσουν ένα κλειδί που μπορεί να ανοίξει την πόρτα σε έναν νέο κόσμο.

Το να μαθαίνεις μια γλώσσα, είναι σαν να αποκτάς μια επιπλέον οπτική γωνία για τον κόσμο. Μπορείς να διαβάζεις πρωτότυπα βιβλία, να βλέπεις μη μεταφρασμένες ταινίες, να κατανοείς το χιούμορ και τη θλίψη μιας άλλης κουλτούρας.
Το να μαθαίνεις μια γλώσσα, είναι σαν να αποκτάς έναν επιπλέον τρόπο να συνδέεσαι με άλλους. Μπορείς να έχεις μια βαθιά συζήτηση με έναν ξένο φίλο, στη μητρική του γλώσσα, και να νιώσεις τη ζεστασιά και την απήχηση που ξεπερνά τα πολιτισμικά εμπόδια.

Αυτό είναι το γοητευτικότερο σημείο της εκμάθησης γλωσσών. Δεν είναι ένας αγώνας αριθμών, αλλά ένα ταξίδι συνεχούς ανακάλυψης και σύνδεσης.

Επομένως, μην ασχολείστε πια με το «πόσες γλώσσες μπορεί να μάθει το πολύ ένας άνθρωπος». Αντίθετα, αναρωτηθείτε: «Ποια πόρτα του κόσμου θέλω να ανοίξω χρησιμοποιώντας μια γλώσσα;»

Ακόμα κι αν μάθετε μόνο μία νέα γλώσσα, αρκεί να μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε για να κάνετε έναν φίλο, να κατανοήσετε μια ιστορία, τότε έχετε ήδη γίνει ένας «γκουρμέ» πιο επιτυχημένος από οποιονδήποτε «βασιλιά της καταγραφής».

Φυσικά, σήμερα, η έναρξη μιας διαπολιτισμικής συζήτησης έχει γίνει πιο εύκολη από ποτέ. Εφαρμογές συνομιλίας όπως το Intent, με την ενσωματωμένη ισχυρή λειτουργία μετάφρασης με AI, είναι σαν τον προσωπικό σας οδηγό, που μπορεί να σας βοηθήσει να ξεκινήσετε εύκολα την πρώτη σας συνομιλία με ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου. Σας καθαρίζει τα αρχικά εμπόδια, επιτρέποντάς σας να «γευτείτε» αμέσως τη χαρά της διαπολιτισμικής επικοινωνίας.

Τελικά, να θυμάστε: η γλώσσα δεν είναι τρόπαιο στον τοίχο, αλλά κλειδί στο χέρι. Το σημαντικό δεν είναι πόσα έχεις, αλλά πόσες πόρτες άνοιξες με αυτά, και πόσα διαφορετικά τοπία είδες.