دیگر انگلیسی را حفظ نکنید، آن را به یک شاهکار آشپزی تبدیل کنید
بسیاری از ما، یادگیری زبان انگلیسی را شبیه به شرکت در یک امتحان بیپایان میدانیم.
ما دیوانهوار لغات حفظ میکنیم، گرامر را نشخوار میکنیم و سوالات امتحانات واقعی را تمرین میکنیم. ما زبان را یک رشته علمی میدانیم و گمان میکنیم که اگر تمام نکات را یاد بگیریم، نمرات بالایی کسب خواهیم کرد و سپس بهراحتی و روان میتوانیم ارتباط برقرار کنیم.
چرا این اتفاق میافتد؟
چون ما از ابتدا مسیر را اشتباه رفتهایم. یادگیری زبان، اصلاً آماده شدن برای امتحان نیست، بلکه بیشتر شبیه یادگیری آشپزی است.
کتاب آشپزی شما هر چقدر هم که خوب باشد، جای آشپزی کردن را نمیگیرد
تصور کنید:
- لغات و گرامر، همان مواد اولیه روی تخته آشپزی هستند – گوشت گاو، گوجه فرنگی، تخم مرغ.
- کتابهای درسی و اپلیکیشنها، همان دستور پخت در دسترس شما هستند. آنها مراحل را به شما میگویند و راهنماییتان میکنند.
- و فرهنگ، تاریخ و شیوه تفکر پشت یک زبان، همان روح یک غذا هستند – همان چیزی که به آن "نفس غذا" میگویند.
مشکل بسیاری از افرادی که انگلیسی یاد میگیرند این است که تمام وقت خود را صرف مطالعه دستور پخت و حفظ کردن ترکیبات شیمیایی مواد اولیه میکنند، اما هرگز واقعاً وارد آشپزخانه نشدهاند و اجاق را روشن نکردهاند.
آنها هزاران کلمه (مواد اولیه) را میدانند، اما نمیدانند چگونه آنها را با هم ترکیب کنند و طعم اصیل و واقعی ایجاد کنند. آنها میتوانند تمام قواعد گرامر (دستور پخت) را بازگو کنند، اما نمیتوانند در یک گفتگوی واقعی، آن "نفس غذای" زنده و پویا را حس و منتقل کنند.
نتیجه این است که مغز شما پر از مواد اولیه و دستور پخت است، اما شما همچنان نمیتوانید یک وعده غذای درست و حسابی درست کنید. این، همان حقیقت "انگلیسی لال" است.
چگونه به یک "سرآشپز" واقعی زبان تبدیل شویم؟
تغییر واقعی، از تغییر ذهنیت نشأت میگیرد. شما باید از یک "داوطلب" مضطرب، به یک "کاوشگر غذایی" کنجکاو تبدیل شوید.
گام اول: از "حفظ کردن دستور پخت" تا "چشیدن طعم"
دیگر زبان را مجموعهای از قواعد نیازمند حفظ کردن ندانید. آن را به مثابه یک طعم، یک فرهنگ ببینید.
دفعه بعد که کلمه جدیدی یاد میگیرید، مثلاً "cozy"، فقط معنی فارسی آن یعنی "راحت" را به خاطر نسپارید. آن را حس کنید. یک شب زمستانی برفی را تصور کنید که خودتان را در پتو پیچیدهاید، یک فنجان کاکائو داغ در دست دارید و کنار شومینه نشستهاید. این همان حس "cozy" است. لغات را با احساسات و تصاویر واقعی مرتبط کنید تا واقعاً به شما تعلق پیدا کند.
گام دوم: از "خراب کردن غذا" نترسید، این بخشی از یادگیری است
هیچ سرآشپزی در اولین آشپزی خود بیعیب و نقص نبوده است. اشتباه صحبت کردن، یا کلمه اشتباه به کار بردن، درست مثل این است که هنگام آشپزی، کمی نمک زیاد بریزید یا حرارت را کمی زیاد کنید. این شکست نیست، این "ادویهزنی" است.
هر اشتباه، یک تست چشایی ارزشمند است. به شما میآموزد که دفعه بعد چگونه باید تنظیم کنید. همین نقصها هستند که مسیر رشد منحصر به فرد شما را شکل میدهند.
گام سوم: وارد یک "آشپزخانه" واقعی شوید و با مردم سراسر جهان "آشپزی" کنید
هر چقدر هم تئوری یاد بگیرید، در نهایت باید آن را عملی کنید. شما به یک آشپزخانه واقعی نیاز دارید، مکانی که بتوانید جسورانه آزمایش کنید و از اشتباه کردن نترسید.
در گذشته، این ممکن بود به معنای صرف هزینههای سنگین برای سفر به خارج از کشور باشد. اما اکنون، فناوری گزینههای بهتری به ما داده است.
مثلاً ابزاری مانند Intent، که مانند یک "آشپزخانه جهانی" باز برای شماست. این یک اپلیکیشن چت با مترجم هوش مصنوعی داخلی است که به شما امکان میدهد فوراً با افراد بومی از سراسر جهان ارتباط برقرار کنید.
زبان، هرگز بار سنگینی بر دوش ما نبوده است.
آن نقشه ما برای کشف جهان، پلی برای یافتن دوستان جدید، و بیش از همه، کلیدی برای کشف یک خود جدید است.
پس، از امروز به بعد، آن "کتاب آشپزی" سنگین را کنار بگذارید.
پیشبند خود را ببندید و وارد آشپزخانه شوید. امروز، میخواهید کدام "غذای شاهکار" را امتحان کنید؟
برای شروع اولین گفتگوی "غذایی" خود در Intent، اینجا کلیک کنید