In dit land: Wie de 'lokale taal' niet spreekt, begrijpt het leven niet

We denken vaak dat goed Engels genoeg is, en dat je dan de hele wereld over kunt zonder angst. Immers, het is als het wereldwijd gesproken 'Mandarijn'; zaken, technologie, reizen... alles lijkt ermee te regelen.

Maar heb je er ooit bij stilgestaan wat er zou gebeuren als een land zijn eigen 'lokale taal' – een taal die totaal los lijkt te staan van de mainstream – net zo belangrijk, of zelfs belangrijker, zou vinden dan de officiële taal? Wat voor situatie zou dat dan zijn?

Dit klinkt misschien ongelooflijk, maar het gebeurt echt in een land in Zuid-Amerika genaamd Paraguay.

Een 'geheim familierecept', hoe wordt het een hoofdgerecht op een staatsbanket?

Stel je voor: Spaans is als een wereldwijd populaire 'fastfoodmaaltijd', standaard, efficiënt, de eerste keuze voor werk en formele zaken. Maar in Paraguay is er ook een taal genaamd Guaraní, die is als een 'geheim familierecept' dat van generatie op generatie wordt doorgegeven.

Dit 'recept' werd aanvankelijk alleen thuis gebruikt; het was de taal voor grappen, intieme gesprekken en het uiten van liefde tussen familie en vrienden. Het zat vol met de warmte van het leven en de adem van het land.

Lange tijd werd dit 'geheime familierecept' niet gewaardeerd. Het in formele settings gebruiken, zou je zelfs als 'onbeschaafd' of 'ongeletterd' doen overkomen. Alsof je op slippers een chique restaurant binnenloopt; dat zou zeker vreemde blikken opleveren.

Maar de Paraguayanen realiseerden zich geleidelijk dat hoewel die wereldwijd gangbare 'fastfoodmaaltijd' handig was, het geen innerlijk gevoel van saamhorigheid kon vervullen. En dat unieke 'geheime familierecept', dat was pas echt de smaak die definieerde 'wie wij zijn'. Het droeg de herinneringen, emoties en ziel van de natie met zich mee.

En zo geschiedde er een wonder.

Ze gaven dit 'recept' niet op, maar serveerden het juist op de tafel van het 'staatsbanket'. Ze legden Guaraní vast in de grondwet, naast het Spaans als officiële taal. Kinderen leren op school beide talen, en je ziet ze naast elkaar bestaan in overheidsdocumenten en op openbare borden.

Vandaag de dag is in Paraguay de ware 'coolness' niet hoe vloeiend je Spaans spreekt, maar dat je op natuurlijke wijze een paar authentieke Guaraní-zinnen kunt invoegen in je Spaans. Net als bij het bereiden van een standaardgerecht, wanneer je er een snufje unieke, traditionele kruiden overheen strooit, komt de smaak meteen tot leven en krijgt het diepte en karakter.

Als je alleen het 'fastfood'-Spaans spreekt, kun je zakendoen met mensen; maar als je het 'geheime familierecept'-Guaraní beheerst, dan pas kun je echt vrienden met ze worden en hun harten binnengaan.

Wat is jouw 'geheime familierecept'?

Het verhaal van Paraguay leert ons een diepe les: Ware kracht is niet de ene cultuur de andere laten overheersen, maar ze harmonieus naast elkaar laten bestaan.

Ieder van ons, elke cultuur, heeft zijn eigen 'geheime familierecept'. Het kan je moedertaal zijn, de liedjes die je van kinds af aan hoorde, de grappen die alleen jij en je familie begrijpen. Deze dingen definiëren jouw unieke identiteit.

In de golf van globalisering laten we ons gemakkelijk meeslepen door 'standaarden' en de 'mainstream', en vergeten we geleidelijk wat het meest waardevol en uniek aan onszelf is.

Maar ware verbinding vindt juist plaats buiten de 'standaarden'. Het is geen uitwisseling van informatie, maar een ontmoeting van zielen.

Dit is precies waarom communicatie over taal- en cultuurgrenzen heen zo fascinerend is. We proberen de ander te begrijpen, niet alleen door de letterlijke betekenis te vertalen, maar vooral om dat unieke 'geheime familierecept' in de cultuur van de ander te proeven.

Gelukkig helpt technologie ons dit steeds beter te doen. Denk bijvoorbeeld aan tools zoals Intent, waarvan de ingebouwde AI-vertaling niet alleen nauwkeurigheid nastreeft, maar je ook helpt barrières te doorbreken, zodat je op de meest natuurlijke manier de emotie en warmte achter de taal van de ander kunt voelen. Wat het wil doen, is je helpen mensen met elkaar te verbinden.

Dus, de volgende keer dat je een vriend ontmoet met een andere culturele achtergrond, praat dan niet alleen over die wereldwijd gangbare 'standaardonderwerpen'.

Vraag hem eens wat zijn 'geheime familierecept' is.

Wanneer je nieuwsgierig wordt naar de ziel van een ander, dan begint een werkelijk betekenisvolle relatie pas echt.