Je studeert al 10 jaar Engels, maar waarom ben je nog steeds 'sprakeloos'? Omdat je geen schoolboek in handen hebt, maar een sleutel.

Artikel delen
Geschatte leestijd 5–8 min.

Je studeert al 10 jaar Engels, maar waarom ben je nog steeds 'sprakeloos'? Omdat je geen schoolboek in handen hebt, maar een sleutel.

We hebben allemaal zo'n scenario meegemaakt, toch?

Op school hebben we ons jarenlang met de neus in de boeken gezeten. We hebben immense woordenlijsten uit ons hoofd geleerd en een zee aan grammaticaoefeningen gemaakt. We haalden hoge cijfers en konden complexe teksten lezen.

Maar zodra we een echte buitenlander tegenkwamen, werd ons brein plotseling leeg. Die woorden en zinsstructuren die we zo goed kenden, leken in onze keel vast te zitten; we kregen geen woord uit.

Waarom is dat zo? Waarom, ondanks al onze inspanningen, hebben we het gevoel dat we voor 'niets' hebben geleerd?

Het probleem zit hier: We hebben altijd gedacht dat taal een vak is dat 'veroverd' moet worden. Maar in werkelijkheid is taal geen dik schoolboek, maar een sleutel die een nieuwe wereld kan openen.

Stel je voor: je hebt een sleutel in je hand. Wat zou je doen?

Je zou hem niet elke dag oppoetsen tot hij glimt, om vervolgens te onderzoeken welk metaal het is, hoeveel tanden hij heeft of welke ambachtsman hem heeft gemaakt. Wat je wel zou doen, is een deur vinden, de sleutel erin steken en hem omdraaien.

Want de waarde van een sleutel zit niet in de sleutel zelf, maar in wat hij voor jou kan openen.

Met de sleutel van taal is het precies zo.

  • Het kan een 'deur naar vriendschap' openen. Achter die deur staat een vriend uit een andere cultuur, met wie je je leven, je vreugdes en zorgen kunt delen. Dan ontdek je dat menselijke emoties en ervaringen echt universeel zijn.
  • Het kan een 'deur naar cultuur' openen. Achter die deur vind je authentieke films, muziek en boeken. Je hoeft niet langer afhankelijk te zijn van ondertitels en vertalingen, maar kunt direct de ware emoties voelen die de maker wilde overbrengen.
  • Het kan een 'deur naar ontdekking' openen. Achter die deur ligt de vrijheid om te reizen. Je bent niet langer de toerist die alleen maar naar menuafbeeldingen wijst om iets te bestellen, maar je kunt met de lokale bevolking kletsen en verhalen horen die geen enkele kaart je ooit zal vertellen.

De grootste misvatting bij het leren van een taal is dat we te veel tijd besteden aan het 'polijsten' van de sleutel, maar vergeten hem te gebruiken om 'de deur te openen'. We zijn bang dat de sleutel niet perfect is, bang dat hij vastloopt bij het openen, bang dat de wereld achter de deur anders is dan we ons hadden voorgesteld.

Maar een sleutel die de deur kan openen, zelfs als hij een beetje roestig is, is veel waardevoller dan een gloednieuwe, glimmende sleutel die voor altijd in een doos blijft liggen.

Wat we dus echt moeten doen, is onze mindset veranderen:

Stop met 'leren' van taal, begin met het 'gebruiken' ervan.

Je doel is geen 100 punten, maar een echte verbinding. Je eerste zin hoeft niet perfect te zijn; zolang de ander je begrijpt, is dat al een enorm succes.

Vroeger was het moeilijk om iemand te vinden die bereid was om 'ongemakkelijk' met je te communiceren. Maar nu biedt technologie ons het beste oefenterrein.

Dit is precies waarom tools zoals Intent zo aantrekkelijk zijn. Het is niet zomaar een chatprogramma; het is meer een brug. Je kunt in het Chinees typen, en je vriend in Brazilië ziet vloeiend Portugees. De ingebouwde AI-vertaling geeft je directe hulp als je vastloopt, waardoor je je aandacht kunt verleggen van 'bang zijn om fouten te maken' naar 'genieten van de communicatie'.

Het geeft je de moed om die sleutel om te draaien, omdat je weet dat het je zal helpen het slot te openen.

Kijk dus opnieuw naar de taal die je leert.

Zie het niet langer als een zware last op je hart en eindeloze examens.

Zie het als die glimmende sleutel in je hand.

In deze wereld wachten talloze prachtige deuren om door jou geopend te worden.

Welke wil jij nu als eerste openen?