Met alleen Engels word je 'onzichtbaar' in het buitenland

Heb je dit ook wel eens gehoord: “Ga je naar Nederland? Nou, geen zorgen! Ze spreken daar beter Engels dan de Britten zelf, je hoeft helemaal geen Nederlands te leren!”

Dat klinkt geruststellend, maar het kan ook een zachte valkuil zijn. Het laat je geloven dat je met Engels, je 'wereldwijde passe-partout', overal zonder problemen uit de voeten kunt. Maar de realiteit is: je hebt misschien slechts een 'toeristenkaartje' gekocht, staat voor altijd achter een onzichtbare glazen wand, kijkend naar het bruisende leven dat zich afspeelt, terwijl je er zelf niet in kunt opgaan.

Wat jij ziet als 'barrièrevrij', is in werkelijkheid 'slechts een dunne sluier'

Stel je voor: je bent uitgenodigd voor een superleuk familiefeest.

De gastheer en -vrouw zijn erg beleefd, en om rekening met jou te houden, spreken ze speciaal de 'algemene omgangstaal' (Engels) met je. Je kunt gemakkelijk aan eten en drinken komen, en je kunt een praatje maken met iedereen. Kijk, overleven is geen probleem.

Maar al snel merk je dat de ware lol van het feest, de echt grappige grappen, de intieme familieanekdotes, de warme verhaaltjes voor het slapengaan, allemaal in de 'moedertaal' (Nederlands) plaatsvinden.

Elke keer als ze in lachen uitbarsten, kun jij alleen maar beleefd meelachen, terwijl je je afvraagt: “Waar lachen ze om?” Je bent als een gewaardeerde 'gast', maar nooit 'familie'.

Dit is de ware weergave van het leven in Nederland als je alleen op Engels vertrouwt.

• In de supermarkt ben je een 'raadselmeester': Je wilt een fles shampoo kopen en komt thuis met conditioner. Je wilt wat havermout, maar stopt bijna hondenvoer in je ontbijt. Want alle etiketten, van ingrediënten tot kortingsinformatie, zijn in het Nederlands.
• Op het treinstation ben je een 'angstige passagier': De omroep meldt belangrijke perronwijzigingen, het scherm toont de naam van het volgende station, maar alles is in het Nederlands. Je kunt alleen maar gespitst luisteren en met grote ogen kijken, bang dat je onoplettend te ver doortreint.
• In het dagelijks leven ben je een 'buitenstaander': Bankbrieven, gemeentelijke meldingen, zelfs de automatische telefoonmenu's van telecombedrijven – alles is in het Nederlands. Dit alles is van essentieel belang voor je leven, maar je bent als een 'analfabeet' en hebt overal vertaling nodig.

Ja, Nederlanders zijn erg vriendelijk. Als je verward kijkt, schakelen ze meteen over op vloeiend Engels om je te helpen. Maar dit gevoel van 'geholpen worden' herinnert je er juist aan: je bent een 'buitenstaander' die speciale aandacht nodig heeft.

Taal is geen barrière, maar een 'geheime code'

Moet je dan Nederlands spreken alsof het je moedertaal is?

Natuurlijk niet.

Het belangrijkste is dat het leren van de lokale taal, zelfs maar een paar simpele begroetingen of een onhandige zelfintroductie, net is alsof je hen een 'geheime code' influistert.

De betekenis van deze code is: “Ik respecteer jullie cultuur, en ik wil jullie écht leren kennen.”

Wanneer je met haperend Nederlands in de bakkerij zegt: “Ik wil graag een brood”, krijg je waarschijnlijk niet alleen een brood, maar ook een oprechte, stralende glimlach van de bakker. Dit gevoel van directe verbinding krijg je niet, hoe vloeiend je Engels ook is.

• Als je een beetje Nederlands spreekt, verander je van een 'toerist' in een 'interessante buurman/-vrouw'. De lokale bevolking zal verrast zijn door je inspanningen en meer bereid zijn om een echt gesprek met je aan te gaan.
• Als je een beetje Nederlands spreekt, verander je van een 'angstig persoon' in iemand die 'volop leeft'. Je begrijpt de kortingsinformatie in de supermarkt, je hoort de omroepberichten op het station, de onzekerheid in het dagelijks leven neemt aanzienlijk af, en maakt plaats voor rust en zelfvertrouwen.
• Als je een beetje Nederlands spreekt, duw je die 'glazen wand' omver. Je begrijpt de grappen van vrienden, je kunt dieper met ze in gesprek gaan, je bent niet langer de 'gast' op het feest, maar een vriend die echt 'tot de groep behoort'.

Laat taal geen laatste hindernis zijn om vrienden te maken

Echte communicatie is een botsing van harten, geen nauwkeurige vertaling van woorden.

Als je met nieuw ontmoete Nederlandse vrienden praat en dieper in elkaars verhalen wilt duiken, dan zou taal geen belemmering moeten zijn. Dan komen chathulpmiddelen zoals Intent met AI-vertaalfuncties goed van pas. Het kan je helpen de taalkloof te overbruggen, zodat elk gesprek oprechter en dieper wordt, zonder constant ongemakkelijk te hoeven wisselen tussen 'Nederlands of Engels'.

Uiteindelijk is de keuze om een nieuwe taal te leren aan jou. Je kunt ervoor kiezen om in je comfortzone te blijven en een ontspannen 'toerist' te zijn.

Maar je kunt er ook voor kiezen om die kleine stap te zetten en die 'geheime code' te leren.

Het gaat niet om talent, en ook niet om hoe goed je de taal uiteindelijk leert. Het gaat om een keuze: wil je de wereld door glas bekijken, of wil je de deur openen, er echt instappen en deel worden van het verhaal?