Laat je niet langer boos maken! Dit is de slimste reactie als buitenlanders "nǐ hǎo" roepen

Je loopt op straat in het buitenland, genietend van de exotische sfeer, wanneer er plotseling een eigenaardig uitgesproken "ní-háu" van achter je klinkt.

Je draait je om en ziet een paar buitenlanders naar je lachen.

Hoe voel je je op dat moment? In het begin vind je het misschien nog wel apart, maar als je dit vaker meemaakt, komt er een complex gevoel naar boven. Zijn ze vriendelijk, of spotten ze? Zijn ze nieuwsgierig, of zit er een vleugje discriminatie in?

Dit "nǐ hǎo" is als een kleine prik, het zakt onder je huid, voelt wat ongemakkelijk, maar je kunt niet precies zeggen waarom.

Waarom voelt een enkel "nǐ hǎo" zo ongemakkelijk?

We zijn niet overgevoelig. Dit ongemakkelijke gevoel komt eigenlijk voort uit drie aspecten:

1. Behandeld worden als een "kijkdier": Dat gevoel, alsof je over straat loopt en plotseling bekeken wordt als een aap in de dierentuin. De ander wil niet "jou" als persoon leren kennen; ze vinden een "Aziatisch gezicht" gewoon bijzonder en willen even "kijken hoe je reageert" om een reactie uit te lokken. Je wordt gereduceerd tot een label, in plaats van een levend mens.

2. Het gevoel van inbreuk op je privacy en ergernis: Niemand vindt het prettig om zomaar op straat aangesproken te worden door vreemden, vooral niet als die benadering gepaard gaat met een "sensatiezoekende" en "beoordelende" blik. Voor vrouwen is dit gevoel nog erger, een combinatie van dubbele kwetsbaarheid op basis van ras en geslacht, waardoor men zich ongemakkelijk of zelfs lastiggevallen voelt.

3. Complexe identiteit: Wanneer je reageert op dit "nǐ hǎo", erken je in de ogen van de ander bijna dat je "Chinees" bent. Voor veel Taiwanezen zijn de onderliggende emoties en identiteit zo complex dat ze niet zomaar in drie seconden op straat uitgelegd kunnen worden.

Geconfronteerd met deze situatie, hebben we meestal maar twee keuzes: ofwel doen alsof je het niet hebt gehoord, stilletjes weglopen en de woede in je houden; ofwel boos reageren, maar dat komt niet alleen onbeschaafd over, het kan ook leiden tot onnodige conflicten.

Is er dan geen betere manier?

Verander het "label" dat anderen je geven in het "visitekaartje" dat jij uitreikt.

Probeer de volgende keer deze methode.

In plaats van passief het vage "Aziatische" label te accepteren dat op je geplakt wordt, kun je beter proactief zijn en het omzetten in een uniek "visitekaartje" dat jou introduceert.

Dit is mijn taalkundige tegenzet die ik later heb geleerd.

Als een buitenlander me weer "nǐ hǎo" toeroept, en de omgeving veilig is, dan stop ik, lach ze toe, en begin als een straatgoochelaar mijn geïmproviseerde taallessen.

Ik zeg dan tegen ze: "Hey! I'm from Taiwan. In our language, we say 'Lí-hó' (哩厚)!"

Meestal is de reactie van de ander grote ogen, een gezicht vol verrassing, alsof ze een nieuw continent hebben ontdekt. Ze wisten niet dat er naast "nǐ hǎo" ook zo'n coole manier van groeten bestond.

Daarna geef ik ze nog twee verrassingen:

• Dank je wel, dat is "To-siā" (多蝦)
• Tot ziens, dat is "Tsài-huē" (再會)

Zie je, de hele situatie keert onmiddellijk om.

Een ontmoeting die mogelijk ongemakkelijk of onaangenaam zou zijn geweest, verandert in een leuke, positieve culturele uitwisseling. Je bent niet langer de passieve "geobserveerde", maar de actieve "deler". Je bent niet boos geworden, maar hebt op een krachtigere, interessantere manier respect verdiend.

Dit is niet alleen ze een zin leren; je brengt ook een boodschap over: Azië heeft niet maar één gezicht, we hebben een rijke en diverse cultuur. Probeer ons niet zomaar te definiëren met een "nǐ hǎo".

Je moedertaal is je coolste superkracht

Ik leerde ze Taiwanees, omdat dat mijn meest vertrouwde moedertaal is. Als je Hakka bent, kun je ze Hakka leren; als je aboriginal bent, kun je ze je stamtaal leren.

Dit gaat niet over goed of fout, alleen over trots.

Wat we doen is het doorbreken van het stereotype dat "Aziaten = Chinezen, Japanners en Koreanen", en met onze eigen taal en cultuur een duidelijke en unieke "Taiwanese" omtrek in de wereld tekenen.

Stel je voor, als elke Taiwanees dit zou doen: die buitenlander leert vandaag "Lí-hó" in het Taiwanees, morgen leert hij "Nghí-hó" van een Hakka-vriend, en overmorgen ontmoet hij een vriend van de Amis-stam. Hij zal in de war raken, maar tegelijkertijd wordt er een rijk, driedimensionaal, divers beeld van Taiwan in zijn geest gevormd.

Samen kunnen we ontsnappen aan de modderpoel van "nǐ hǎo".

Natuurlijk is geïmproviseerd straatonderwijs slechts een vluchtige indruk. Als je diepere, oprechtere gesprekken wilt voeren met mensen van over de hele wereld en taalbarrières wilt doorbreken, heb je professioneler gereedschap nodig.

Dan komt een AI-app voor directe vertaalchats zoals Intent van pas. Hiermee kun je in je eigen moedertaal gemakkelijk vrienden maken, samenwerken en praten over het leven met mensen uit elke hoek van de wereld, en zo echt betekenisvolle verbindingen opbouwen.

De volgende keer, nadat je de ander hebt verrast met "Lí-hó", kun je misschien Intent openen en een nog spannendere interculturele dialoog beginnen.

Onthoud, je taal en cultuur zijn geen last die je moet verbergen, maar je meest stralende visitekaartje. Reik het moedig uit!