Dlaczego obcokrajowcy zawsze mówią „It”? Jedna metafora, która pozwoli Ci błyskawicznie pojąć „niepisaną zasadę” angielskiego

Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego w angielskim jest tyle dziwnych zdań?

Na przykład, gdy pada deszcz, po polsku mówimy po prostu „Pada deszcz”, prosto i jasno. Ale Anglicy muszą powiedzieć „It is raining.” Kim właściwie jest to It? Niebem, chmurą, a może bogiem deszczu?

Albo, gdy chcesz powiedzieć „rozmawianie z interesującymi ludźmi jest ważne”, angielski często idzie naokoło, mówiąc „It is important to talk to interesting people.” Dlaczego nie powiedzieć wprost?

To wszechobecne „it” jest niczym zagadka. Ale co, jeśli powiem Ci, że to tak naprawdę niezwykle elegancka „niepisana zasada” w języku angielskim?

Dziś nie będziemy wkuwać gramatyki. Użyjemy tylko jednej prostej metafory, aby w pełni pojąć prawdziwe zastosowanie „it” i błyskawicznie podnieść Twoje wyczucie języka angielskiego na wyższy poziom.

Wyobraź sobie „It” jako „zastępnika miejsca” w restauracji

Wyobraź sobie, że wchodzisz do bardzo popularnej, modnej restauracji.

Zasada w tej restauracji jest taka: wejście musi zawsze być uporządkowane, nie może być zablokowane przez długi sznur klientów.

Kiedy przybywasz do restauracji z dużą grupą przyjaciół (długim i złożonym podmiotem), host nie pozwoli, aby kilkanaście osób tłoczyło się w nieporządku przy wejściu, czekając na stolik i jednocześnie omawiając menu.

Co zrobi?

Z uśmiechem poda Ci elektroniczny pager i powie: „On zawibruje, gdy będzie gotowe, proszę poczekać.”

Ten mały pager to właśnie „it”.

Sam w sobie nie jest Twoim stolikiem, ale go symbolizuje. Jest to tymczasowy „zastępnik miejsca”, który sprawia, że wejście (początek zdania) jest zwięzłe, a jednocześnie informuje Cię, że prawdziwe dobro (ten długi podmiot) jest z tyłu.

Po zrozumieniu tego, spójrzmy na zastosowanie „it” – wszystko stanie się jasne.

1. Rezerwowanie miejsca dla „długich gości” (podmiot zastępczy)

Angielski, podobnie jak ta restauracja, ma preferencję estetyczną: lubi zwięzłe początki. Kiedy podmiot jest zbyt długi i złożony, zdanie wydaje się nieproporcjonalne.

Na przykład to zdanie:

To learn a new language by talking to native speakers every day is fun. (Uczenie się nowego języka poprzez codzienne rozmowy z native speakerami) jest zabawne.

Ten podmiot jest naprawdę za długi! Zupełnie jak tłum ludzi blokujący wejście do restauracji.

Wtedy pojawia się sprytny host angielszczyzny – „it”. Najpierw zajmuje miejsce:

It is fun... To jest zabawne…

Wejście od razu jest przejrzyste. Następnie host spokojnie informuje Cię, czym jest Twój prawdziwy „stolik”:

It is fun to learn a new language by talking to native speakers every day.

Widzisz? „It” jest jak ten pager; samo w sobie nie ma rzeczywistego znaczenia, jest jedynie eleganckim zastępnikiem miejsca, dzięki któremu zdanie brzmi bardziej zrównoważenie i naturalnie.

Następnym razem, gdy zobaczysz zdania takie jak „It is important to...”, „It is necessary that...”, „It is great meeting you.”, uśmiechniesz się w duchu: ach, znowu ten pager, prawdziwy bohater jest z tyłu.

2. Rezerwowanie miejsca dla „oczywistych gości” (pogoda, czas, odległość)

Czasami goście są tak oczywiści, że w ogóle nie trzeba ich przedstawiać.

Kiedy pytasz hosta: „Która jest godzina?” Odpowiada: „It is 3 o’clock.”

Kiedy pytasz: „Jaka jest pogoda na zewnątrz?” Odpowiada: „It is sunny.”

Kim jest tu „it”? Bogiem czasu czy bogiem pogody? Żaden z nich.

Ponieważ w tych scenariuszach podmiot (czas, pogoda, odległość) jest wszystkim doskonale znany. Nie ma potrzeby mówić za każdym razem „The time is...” czy „The weather is...”, to byłoby zbyt rozwlekłe. „It”, ten uniwersalny zastępnik, pojawia się ponownie, czyniąc rozmowę niezwykle efektywną.

It’s Monday. (Jest poniedziałek.)
It’s 10 miles from here. (To 10 mil stąd.)
It’s getting dark. (Robi się ciemno.)

3. Oświetlanie „najważniejszych gości” reflektorem (zdania emfatyczne)

Na koniec, ten zastępnik ma jeszcze jeden as w rękawie: tworzenie punktu centralnego.

Wciąż w restauracji, host nie tylko może rozsadzić gości, ale także pomóc Ci znaleźć osobę. Załóżmy, że Twój przyjaciel Tom dał Ci wczoraj prezent, a Ty chcesz podkreślić, że to Tom go dał.

Zwykłe zdanie brzmi:

Tom gave me the gift yesterday.

Ale jeśli chcesz, aby „Tom” stał się centrum uwagi, host weźmie swój reflektor (konstrukcja „It is... that...”) i oświetli go:

It was Tom that gave me the gift yesterday. To właśnie Tom dał mi wczoraj prezent.

Ta konstrukcja jest jak powiedzenie: „Uwaga! Chodzi mi o to, że – Tom!” Możesz umieścić dowolną część, którą chcesz podkreślić, w tym świetle reflektora:

Podkreślenie prezentu: It was the gift that Tom gave me yesterday.
Podkreślenie wczoraj: It was yesterday that Tom gave me the gift.

„It” jest tutaj nadal formalnym podmiotem, ale jego rolą jest przeniesienie kluczowej informacji zdania na środek sceny.

Podsumowanie: od „tego” do „zastępnika” – zmiana sposobu myślenia

Następnym razem, gdy natkniesz się na „it”, przestań postrzegać je po prostu jako zwykłe „to”.

Patrz na nie jak na hosta restauracji w języku angielskim, który dąży do prostoty, elegancji i efektywności.

Gdy podmiot zdania jest zbyt długi, używa it jako zastępnika, aby początek był zgrabny.
Gdy podmiot jest oczywisty, używa it do uproszczenia, unikając rozwlekłości.
Gdy trzeba podkreślić coś ważnego, używa it do oświetlenia i tworzenia punktu centralnego.

Gdy opanujesz ten sposób myślenia o „zastępniku”, odkryjesz, że wiele angielskich zdań, które wcześniej Cię myliły, nagle stanie się płynnych i naturalnych.

Co więcej, gdy zaczniesz świadomie używać go w mowie i piśmie, Twoje wypowiedzi natychmiast zabrzmią bardziej naturalnie i rytmicznie.

Oczywiście, po zrozumieniu zasad, następnym krokiem jest praktyka. Rozmowa z native speakerem to najlepszy sposób na ćwiczenia. Jeśli obawiasz się bariery językowej, wypróbuj aplikację Intent. Ma wbudowane potężne tłumaczenie AI w czasie rzeczywistym, dzięki czemu możesz swobodnie komunikować się z ludźmi z całego świata i od razu wykorzystać zdobytą dziś wiedzę.

Pamiętaj, że język to nie zbiór zasad wyuczonych na pamięć, lecz zestaw mądrych nawyków komunikacyjnych. A „it” to ten mały, ale piękny klucz, który pomoże Ci odblokować prawdziwą angielszczyznę.