რატომ ჟღერს თქვენი ნათქვამი ინგლისური ყოველთვის "უცნაურად"?

ინგლისურს ამდენი წელი სწავლობდით, დიდი ლექსიკური მარაგი გაქვთ, გრამატიკის წესებიც ზეპირად იცით. მაგრამ რატომ, როცა რამეს ამბობთ, გგონიათ, რომ რობოტივით ჟღერთ, რაღაც "ადამიანური" აკლია თქვენს ნათქვამს და მშობლიურენოვან მოსაუბრესაც კი "უცნაურად" ეჩვენება?

პრობლემა ალბათ არა იმ სიტყვების სირთულეშია, რომლებსაც იყენებთ, არამედ იმაში, თუ როგორ ალაგებთ წინადადებაში "დროს".

ეს კინოს ყურებას ჰგავს: ზოგი რეჟისორი ისე საინტერესოდ გვიყვება ისტორიას, რომ გვიტაცებს, ზოგი კი მაყურებელს სრულიად აბნევს. განსხვავება იმაშია, რომ კარგ რეჟისორს ესმის, როგორ მოაწყოს დროის "კადრები".

დღეს ნუ ვისაუბრებთ მოსაწყენ გრამატიკაზე, მოდით, იმაზე ვილაპარაკოთ, თუ როგორ ვისაუბროთ ინგლისურად "კარგი რეჟისორის" მსგავსად.

კარგად საუბარი ინგლისურად, იგივეა, რაც იყო კარგი რეჟისორი

კარგი რეჟისორი ამბის მოყოლისას ყოველთვის ნათლად გადმოსცემს სამ რამეს:

1. რამდენ ხანს გრძელდება ეს სცენა? (ხანგრძლივობა - Duration)
2. რამდენად ხშირად ჩნდება ეს სცენა? (სიხშირე - Frequency)
3. როდის ხდება ამბავი? (დროის მონაკვეთი - When)

ინგლისურ წინადადებებში დროის ზმნიზედები ამ სამი "კადრის" როლს ასრულებენ. მშობლიურენოვანი მოსაუბრეები კი თავისუფლად და ბუნებრივად საუბრობენ, რადგან მათ გონებაში აქვთ დაუწერელი "რეჟისორის კანონი", რომელიც ამ კადრების თანმიმდევრობას არეგულირებს.

ეს წესი, სინამდვილეში, ძალიან მარტივია.

რეჟისორის დროის წესი: ჯერ "რამდენ ხანს", შემდეგ "რამდენად ხშირად", ბოლოს "როდის"

დაიმახსოვრეთ ეს ოქროს თანმიმდევრობა: 1. ხანგრძლივობა → 2. სიხშირე → 3. დროის მონაკვეთი

ეს არის ინგლისური ენის შეგრძნების მთავარი საიდუმლო. მოდით, რამდენიმე მაგალითი ვნახოთ:

სცენა პირველი: მხოლოდ "ხანგრძლივობა" და "სიხშირე"

I work for five hours (რამდენ ხანს) every day (რამდენად ხშირად). მე ყოველდღე ხუთ საათს ვმუშაობ.

ხედავთ, ჯერ ვამბობთ "რამდენ ხანს" (for five hours), შემდეგ კი "რამდენად ხშირად" (every day). თანმიმდევრობა ძალიან მკაფიოა.

სცენა მეორე: მხოლოდ "სიხშირე" და "დროის მონაკვეთი"

The magazine was published weekly (რამდენად ხშირად) last year (როდის მოხდა). ეს ჟურნალი შარშან ყოველკვირეულად გამოდიოდა.

ჯერ ვამბობთ "სიხშირეს" (weekly), შემდეგ კი ვაკონკრეტებთ "როდის მოხდა" (last year).

სცენა მესამე: სამივე კადრი ერთდროულად

ახლა კი საბოლოო გამოწვევა. რა უნდა ვქნათ, თუ წინადადებაში ერთდროულად არის "ხანგრძლივობა", "სიხშირე" და "დროის მონაკვეთი"?

ნუ გეშინიათ, უბრალოდ გამოიყენეთ ჩვენი რეჟისორის წესი:

She worked in a hospital for two days (1. რამდენ ხანს) every week (2. რამდენად ხშირად) last year (3. როდის მოხდა). შარშან ის კვირაში ორ დღეს მუშაობდა საავადმყოფოში.

განა ყველაფერი ნათელი არ გახდა? როდესაც დროის ელემენტებს "რამდენ ხანს → რამდენად ხშირად → როდის" თანმიმდევრობით ალაგებთ, მთელი წინადადება მაშინვე მკაფიო, დამაჯერებელი და ძალიან ბუნებრივი ხდება.

აქციეთ "დროის შეგრძნება" თქვენს ინტუიციად

შემდეგ ჯერზე, სანამ ინგლისურად საუბარს დაიწყებთ, ნუღარ იფიქრებთ რთულ წესებზე.

ჰკითხეთ საკუთარ თავს: "როგორ მოვაწყო დრო, როგორც ამ წინადადების რეჟისორმა, რათა ჩემი ამბავი უფრო გასაგები გახდეს?"

• ჯერ ხანგრძლივობა: რამდენ ხანს გაგრძელდა ეს? for three years, all day
• შემდეგ სიხშირე: რამდენად ხშირად ხდება ეს? often, sometimes, every morning
• ბოლოს კი დროის მონაკვეთი: როდის მოხდა ეს ყველაფერი? yesterday, last month, now

რა თქმა უნდა, საუკეთესო რეჟისორებსაც სჭირდებათ პრაქტიკა. როდესაც მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში მყოფ მეგობრებთან ურთიერთობთ, ეს "რეჟისორის აზროვნება" გამოგადგებათ. თუ გსურთ სტრესის გარეშე ივარჯიშოთ, შეგიძლიათ სცადოთ ჩატის აპლიკაცია Intent. მისი ჩაშენებული ხელოვნური ინტელექტის თარგმანი დაგეხმარებათ ენობრივი ბარიერების დაძლევაში, რაც საშუალებას მოგცემთ, ყურადღება გაამახვილოთ "კარგი ამბის მოყოლაზე" და არა იმაზე, რომ არასწორი სიტყვა არ გამოიყენოთ. როდესაც რეალურ ადამიანებთან ბუნებრივად საუბრობთ, აღმოაჩენთ, რომ დროის ეს მოწყობა შეუმჩნევლად თქვენს ინტუიციად იქცევა.

დღეიდან დაივიწყეთ ზეპირად სწავლა. ისწავლეთ ფიქრი რეჟისორივით და აღმოაჩენთ, რომ თქვენი ინგლისური არა მხოლოდ უფრო ზუსტი, არამედ უფრო სულიერიც გახდება.