Waarom klinkt je buitenlandse taal zo robotachtig? Omdat je een 'geheim ingrediënt' mist

Heb je je ook weleens afgevraagd: dat je duizenden woorden uit je hoofd hebt geleerd en dikke grammaticawoordenboeken hebt doorgenomen, maar zodra je echt met een buitenlander moet praten, je meteen vastloopt?

Of je hoofd is helemaal leeg, of de woorden die je uitspreekt zijn droog en klinken alsof je een tekst opzegt. Als de ander snel spreekt, kun je ze niet volgen en kun je met geen mogelijkheid een volledige reactie geven. Dat voelt net als een voorgeprogrammeerde robot: stug en ongemakkelijk.

Waar zit het probleem dan?

Vandaag wil ik je een geheim verklappen: wat je mist, is niet meer woorden of complexere zinsconstructies, maar een 'geheim ingrediënt' dat taal tot leven brengt: de geheime smaakmaker.

Beschouw het leren van een vreemde taal als leren koken

We kunnen het leren van een vreemde taal gerust vergelijken met het leren koken van een gerecht.

Handboeken en woordenschat-apps gaven je de meest verse ingrediënten (woordenschat) en de meest precieze recepten (grammatica). Je volgt de stappen strikt, een gram zout, een lepel olie, tot op de gram nauwkeurig. In theorie zou dit gerecht perfect moeten zijn.

Maar waarom mist het gerecht dat jij maakt altijd een beetje 'ziel'? Terwijl een restaurantchef of de huisgemaakte gerechten die je moeder 'gewoon even' roerbakt, altijd die heerlijke authentieke smaak, die echte 'wok-smaak' hebben en je doen watertanden?

Omdat zij het geheim beheersen dat niet op het recept staat: de smaakmakers.

Die ogenschijnlijk willekeurige lente-uitjes, gember en knoflook, een beetje smaakversterkende sojasaus, een scheutje sesamolie vlak voor het serveren – dat zijn de 'smaakmakers'. In taal zijn deze smaakmakers precies die stopwoordjes en vulwoorden (Filler Words) waar we door docenten vaak op werden gewezen, omdat ze als 'informeel' werden beschouwd.

In het Spaans worden ze muletillas genoemd. Ze zijn geen grammaticale fouten, maar de sleutel om een gesprek menselijk, vloeiend en natuurlijk te maken.

Welk magisch effect heeft dit 'ingrediënt' dan?

1. Het geeft je kostbare denktijd

Wanneer je met moedertaalsprekers praat, hebben onze hersenen tijd nodig om informatie te verwerken en taal te organiseren. Op zo'n moment geeft een simpel vulwoord, net als de koks die een beetje kookwijn toevoegen tijdens het wokken, niet alleen extra smaak aan het gerecht, maar winnen ze ook kostbare fracties van een seconde om de volgende stap voor te bereiden.

In plaats van ongemakkelijk stil te vallen, kun je beter op een natuurlijke manier 'ehm...' of 'nou...' zeggen, waardoor het gesprek op een natuurlijker tempo verdergaat.

2. Het laat je meer als een 'local' klinken

Niemand praat alsof ze een proefschrift schrijven. Natuurlijke gesprekken zitten vol pauzes, herhalingen en spontane uitroepen. Deze vulwoorden zijn de 'lente-uitjes, gember en knoflook' van de taal; ze voegen smaak en ritme toe aan je uitdrukkingen.

Wanneer je ze begint te gebruiken, zul je verrast zijn om te ontdekken dat je niet langer klinkt als een koude taalmachine, maar meer als een levendig, emotioneel mens, een echte local.

3. Het brengt gesprekken echt tot leven

Vaak zijn we te veel gefocust op 'hoe moet ik antwoorden', en vergeten we dat 'communicatie' zelf tweerichtingsverkeer is.

Woorden zoals 'Echt waar?', 'Ik snap het' of 'Weet je?' zijn net als onze veelgebruikte Chinese 'mhm', 'ja ja' of 'en toen?', ze geven de ander een signaal: 'Ik luister, ik ben geïnteresseerd, ga alsjeblieft verder!' Dit verandert het gesprek van jouw solo-'presentatie' in een echte interactie met geven en nemen.

10 superhandige Spaanse 'smaakmakers'

Klaar om wat extra 'pit' aan je Spaans toe te voegen? Probeer dan deze superauthentieke muletillas hieronder.

Als je wat tijd moet 'rekken'...

Emmm…
- Dit is meer een geluid, vergelijkbaar met het Nederlandse 'ehm...' of het Engelse 'Um...'. Gebruik het wanneer je even moet nadenken over wat je vervolgens wilt zeggen.
- “¿Quieres ir al cine?” “Ehm… even kijken in mijn agenda.” (“Wil je naar de bioscoop?” “Ehm… ik kijk even in mijn agenda.”)
Bueno…
- Het betekent 'goed', maar als vulwoord is het meer zoals het Engelse 'Well...'. Je kunt het gebruiken om een zin te beginnen, aarzeling uit te drukken of jezelf wat denktijd te gunnen.
- “¿Te gustó la película?” “Nou… niet echt.” (“Vond je de film leuk?” “Nou… niet echt.”)
Pues…
- Net als Bueno is dit ook een universeel vulwoord, dat 'nou...' of 'ehm...' betekent. Je hoort het in elk gesprek.
- “¿Has hecho la tarea?” “Nou… nee.” (“Heb je je huiswerk gemaakt?” “Nou… nee.”)
A ver…
- Letterlijk betekent het 'eens kijken...', de functie is precies hetzelfde als in het Nederlands. Gebruik het wanneer je moet nadenken of een keuze moet maken.
- “¿Qué quieres comer?” “Eens kijken… misschien een pizza.” (“Wat wil je eten?” “Eens kijken… misschien een pizza.”)

Als je iets moet uitleggen of aanvullen...

Es que…
- Vergelijkbaar met 'het is zo dat...' of 'het probleem is dat...'. Het is de beste manier om te beginnen wanneer je een reden of uitleg moet geven.
- “¿Por qué no viniste a la fiesta?” “Es que tenía que trabajar.” (“Waarom kwam je niet naar het feest?” “Het is zo dat ik moest werken.”)
O sea…
- Gebruikt om te verduidelijken of verder uit te leggen wat je net hebt gezegd, vergelijkbaar met 'dat wil zeggen...' of 'ik bedoel...'.
- “Llego en cinco minutos, o sea, estaré un poco tarde.” (“Ik ben er over vijf minuten, dat wil zeggen, ik ben wat later.”)
Digo…
- Iets verkeerds gezegd? Geen paniek! Gebruik digo om jezelf te corrigeren, het betekent 'ik bedoel...'. Het is een reddingsboei voor beginners.
- “La cita es el martes… ik bedoel, woensdag.” (“De afspraak is op dinsdag… ik bedoel, woensdag.”)

Als je interactie of bevestiging nodig hebt...

¿Sabes?
- Aan het einde van de zin geplaatst, betekent het 'weet je?', gebruikt om instemming te vragen of te controleren of de ander luistert.
- “El nuevo restaurante es fantástico, weet je?” (“Het nieuwe restaurant is fantastisch, weet je?”)
Claro
- Betekent 'natuurlijk', gebruikt om sterke instemming uit te drukken, om de ander te laten weten 'ik ben het volledig met je eens'.
- “¿Crees que es una buena idea?” “Natuurlijk!” (“Denk je dat het een goed idee is?” “Natuurlijk!”)
Vale
- Vooral veel gebruikt in Spanje, vergelijkbaar met 'oké' of 'akkoord', gebruikt om aan te geven dat je iets begrepen hebt of ermee instemt.