Ná Bí Ag "Cur Béarla De Ghlanmheabhair" A Thuilleadh, Is Teanga Atá Á Fhoghlaim Agat, Ní Biachlár
An raibh an mothú seo ort riamh?
Íoslódáil tú an aip foghlama focal is coitianta, chríochnaigh tú leabhair tiubha ghramadaí a léamh, agus bhailigh tú nótaí staidéir ó "sháréin" an Bhéarla gan áireamh. Ach nuair a bhíonn cara coigríche os do chomhair, bíonn d'intinn bán, agus tar éis tamaill fhada ag streachailt, níorbh fhéidir leat ach an "Dia duit, conas atá tú?" náireach a bháidheadh amach.
Smaoinímid i gcónaí go bhfuil foghlaim teanga cosúil le siopadóireacht san ollmhargadh, ag cur focail, gramadach, agus struchtúir abairtí sa chiseán siopadóireachta ceann ar cheann, agus go mbíonn an scil "líofacht" againn go nádúrtha nuair a íocaimid.
Ach cad é an toradh? Tá ár gciseán siopadóireachta lán go barra, ach níl a fhios againn go deo conas béile réasúnta a dhéanamh leis na comhábhair sin.
Athraigh Do Dhearcadh: Is Mó Cosúlachta Atá Idir Foghlaim Teanga Agus Foghlaim Cócaireachta
Déanaimis dearmad ar an bhfocal "foghlaim" agus cuir "taithí" ina áit.
Samhlaigh nach bhfuil tú ag "foghlaim" teanga, ach ag foghlaim conas béile coimhthíoch a dhéanamh nár bhlais tú riamh cheana.
-
Is iad na focail agus an ghramadach do chomhábhair agus d'oideas. Tá siad tábhachtach, ar ndóigh, ní fhéadfá tada a dhéanamh gan iad. Ach ní bhainfidh tú béile iontach amach ach trí oideas a chur de ghlanmheabhair agus ag féachaint ar na comhábhair ar feadh an lae.
-
Is é "mothú na teanga" an "smacht ar an teas" agus tú ag cócaireacht. Is é seo an chuid is iontaí. Cathain ba chóir duit corraigh-friochadh a dhéanamh, cathain ba chóir duit spíosraí a chur leis, cathain ba chóir duit an teas a mhúchadh? Ní féidir le focail fhuara an oideas é seo go léir a mhúineadh duit go hiomlán. Caithfidh tú dul isteach sa chistin féin, teocht an ola a mhothú, boladh an chumhráin atá ag scaipeadh a bholadh, agus fiú... roinnt uaireanta a chur trí chéile.
-
Is ionann botún a dhéanamh agus an béile a dhó. Dhóigh gach príomhchócaire béile riamh, níl ansin ach an saol. Ní hé an rud tábhachtach an bhfuil sé dóite nó nach bhfuil, ach an bhfuil tú tar éis blaiseadh de agus an bhfuil tú tar éis a fháil amach an raibh an teas ró-ard nó an raibh an salann curtha isteach ró-luath? Cuidíonn gach "teip" bheag leat an "smacht ar an teas" ceart a mháistir.
Is anseo a bhíonn an fhadhb ag go leor againn maidir le foghlaim teanga: Táimid ró-dhírithe ar oidis a chur de ghlanmheabhair, ach déanaimid dearmad an tine a lasta.
Bíonn eagla orainn an béile a mhilleadh, eagla orainn comhábhair a chur amú, eagla orainn go ndéanfaidh daoine eile magadh faoinár gcócaireacht. Mar sin, fanann muid sa chéim ullmhúcháin i gcónaí, bíonn an chistin lán de na comhábhair is úire, ach bíonn an sorn fuar i gcónaí.
Is é Fíor-"Líofacht" An Misneach An Sorn A Lasta
Mar sin, conas is féidir linn an sorn sin a lasta?
Tá an freagra simplí: Tosaigh trí an béile is simplí a dhéanamh.
Ná bí i gcónaí ag smaoineamh ar "Fhleadh Impiriúil Manchu Han" a dhéanamh láithreach (comhrá domhain foirfe a bheith agat). Tosaigh le "Trátaí friochta le huibheacha scrofa" (beannacht shimplí).
Ní hé sprioc an lae inniu "100 focal a chur de ghlanmheabhair", ach "beannacht a thabhairt do dhuine le 3 fhocal a d'fhoghlaim tú inniu".
Cá bhfuil an "duine" seo? Ba é seo an fhadhb is mó tráth. Níl an oiread sin cairde coimhthíocha timpeall orainn, agus tá eitilt go dtí an iasacht ró-chostasach. Táimid cosúil le cócaire atá ag iarraidh cócaireacht Sichuan a fhoghlaim, ach nach féidir leis piobair Sichuan agus piobair the a fháil.
Ach anois, tá "cistin dhomhanda" foirfe tugtha ag an teicneolaíocht dúinn.
Mar shampla, uirlis cosúil le Intent, tá sé cosúil le "sorn cliste" le feidhm aistriúcháin ionsuite. Ní gá duit a bheith buartha an féidir leat labhairt, déanfaidh an AI do "chainteanna laethúla" a iompú láithreach ina "bhéilí coimhthíocha" barántúla. Níl ort ach misneach a fháil agus tús a chur le comhrá le daoine ar an taobh eile den domhan.
Nuair a úsáideann tú é chun comhrá a dhéanamh le cara Francach faoina scannán is fearr leat, agus anime a phlé le cara Seapánach, ní bheidh tú i do "fhoghlaimeoir" a thuilleadh.
Is taithíóir tú, is cumarsáidí tú, is cócaire tú atá ag baint sult as an bpléisiúr a bhaineann le cócaireacht.
Ní hé fíor-áilleacht na teanga an líon abairtí foirfe a mháistraigh tú, ach an líon daoine spéisiúla a bhféadfaidh sí tú a chur ar an eolas fúthu, agus an líon "blasanna" cultúrtha éagsúla is féidir leat a bhaint as.
Mar sin, ná bí ag cloí leis an oideas a thuilleadh.
Téigh isteach sa chistin, lasta an tine, cruthaigh go dána, déan cumarsáid, déan botúin, agus blais. Gheobhaidh tú amach gurb é an chuid is áille de fhoghlaim teanga go beacht an teas agus an bhríomhaireacht dhaonna seo atá ag galú.