Waarom klinkt jouw Engels altijd een beetje 'vreemd'?

Jarenlang Engels geleerd, een aanzienlijke woordenschat opgebouwd en talloze grammaticaregels uit het hoofd geleerd. Maar waarom voelt het, zodra je een zin uitspreekt, alsof je een robot bent, ontbreekt het aan wat 'menselijkheid', en vinden zelfs moedertaalsprekers het een beetje 'vreemd' klinken?

Het probleem ligt misschien niet in het gebruik van moeilijke woorden, maar in de manier waarop je de 'tijd' binnen zinnen organiseert.

Dit is te vergelijken met films kijken: sommige regisseurs kunnen een verhaal meeslepend vertellen, terwijl anderen het publiek verward achterlaten. Het verschil zit hem erin dat een goede regisseur weet hoe hij de 'tijdsbeelden' moet plaatsen.

Vandaag laten we saaie grammatica even voor wat het is, en bespreken we hoe je Engels kunt spreken als een 'goede regisseur'.

Goed Engels spreken, dat is als een goede regisseur zijn

Een goede regisseur zal bij het vertellen van een verhaal altijd drie dingen duidelijk maken:

1. Hoe lang duurde deze scène? (Duur - Duration)
2. Hoe vaak komt deze scène voor? (Frequentie - Frequency)
3. Wanneer speelt het verhaal zich af? (Tijdstip - When)

De bijwoorden van tijd in Engelse zinnen spelen de rol van deze drie 'tijdsbeelden'. En de reden dat moedertaalsprekers zo vloeiend en natuurlijk spreken, is omdat zij onbewust een ongeschreven 'regisseursregel' hanteren om de volgorde van deze tijdsbeelden te bepalen.

Deze regel is eigenlijk heel eenvoudig.

De tijdsregel van de regisseur: eerst 'hoe lang', dan 'hoe vaak', en tot slot 'wanneer'

Onthoud deze gouden volgorde: 1. Duur → 2. Frequentie → 3. Tijdstip

Dit is het kerngeheim van het Engelse taalgevoel. Laten we enkele voorbeelden bekijken:

Scène één: Alleen 'duur' en 'frequentie'

I work for five hours (duur) every day (frequentie). Ik werk elke dag vijf uur.

Zie je, eerst wordt 'hoe lang' (for five hours) vermeld, en daarna 'hoe vaak' (every day). De volgorde is heel duidelijk.

Scène twee: Alleen 'frequentie' en 'tijdstip'

The magazine was published weekly (frequentie) last year (tijdstip). Het tijdschrift verscheen vorig jaar wekelijks.

Eerst wordt de 'frequentie' (weekly) vermeld, en daarna het 'tijdstip' (last year).

Scène drie: Alle drie de elementen tegelijk

Nu de ultieme uitdaging. Wat te doen als een zin tegelijkertijd 'duur', 'frequentie' en 'tijdstip' bevat?

Geen paniek, pas onze regisseursregel toe:

She worked in a hospital for two days (1. duur) every week (2. frequentie) last year (3. tijdstip). Vorig jaar werkte ze elke week twee dagen in een ziekenhuis.

Is het je nu duidelijk? Wanneer je de tijdselementen rangschikt volgens de volgorde 'hoe lang → hoe vaak → wanneer', wordt de hele zin onmiddellijk helder, krachtig en klinkt hij heel authentiek.

Maak 'tijdsgevoel' je tweede natuur

De volgende keer dat je Engels spreekt, denk dan niet langer aan al die ingewikkelde regels.

Vraag jezelf af: 'Hoe moet ik, als regisseur van deze zin, de tijd rangschikken om mijn verhaal duidelijker te maken?'

• Begin met de duur: Hoe lang duurde dit? for three years, all day
• Bepaal dan de frequentie: Hoe vaak gebeurt het? often, sometimes, every morning
• En tot slot het tijdstip: Wanneer gebeurde dit allemaal? yesterday, last month, now

Natuurlijk hebben zelfs de beste regisseurs oefening in de praktijk nodig. Wanneer je communiceert met vrienden van over de hele wereld, komt deze 'regisseursgedachte' goed van pas. Als je op zoek bent naar een stressvrije oefenplek, probeer dan eens de chat-app Intent. De ingebouwde AI-vertaling helpt je taalbarrières te doorbreken, waardoor je je kunt richten op 'een goed verhaal vertellen', in plaats van je zorgen te maken over het gebruik van verkeerde woorden. Wanneer je op een natuurlijke manier met echte mensen praat, zul je merken dat deze tijdsarrangementen onbewust deel gaan uitmaken van je intuïtie.

Vanaf vandaag: vergeet het uit het hoofd leren. Leer te denken als een regisseur, en je zult merken dat je Engels niet alleen nauwkeuriger, maar ook meer 'ziel' krijgt.