Ní hé nach bhfuil tú ‘dána’ go leor chun teanga iasachta a labhairt, ach go bhfuil ‘Galar an Phríomhchócaire Michelin’ ort.

Ar tharla sé seo duit riamh?

Bhí na mílte focal foghlamtha agat de ghlanmheabhair, agus rialacha na gramadaí ar do mhéar agat, ach nuair a sheasann eachtrannach os do chomhair, cé go bhfuil na mílte smaointe ag rith trí d'intinn, tá do bhéal greamaithe amhail is dá mbeadh sé le gliú, agus ní féidir leat focal a chur asat.

Is minic a chuirimid an milleán ar 'náire' nó ar 'easpa buanna'. Ach an fhírinne ná go bhfuil tú ag fulaingt ó ghalar an-choitianta – galar a dtugaim 'Galar an Phríomhchócaire Michelin' air.

Teanga Iasachta a Fhoghlaim, Cosúil le Mias Nua a Ullmhú

Samhlaigh go bhfuil tú ag foghlaim cócaireachta den chéad uair. Is é an sprioc atá agat ná uibheacha scrofa le trátaí atá inite a dhéanamh. Cad a dhéanfá? Bheifeá go dóichíneach sa chíor thuathail, go gcuirfeá an iomarca salainn ann, nach mbeadh an teas ceart, agus nach mbeadh an toradh deiridh ag breathnú go maith, ach is bia é sa deireadh thiar, inite, agus cabhróidh sé leat feabhas a chur air an chéad uair eile.

Ach má thosaíonn tú le sprioc nach é ‘mias a ullmhú’ é, ach ‘uibheacha scrofa le trátaí foirfe a dhéanfadh réalta Michelin a ghnóthú’?

Déanfá staidéar arís is arís eile ar an oideas sula gcuirfeá rud ar bith sa phanna, ag iarraidh a fháil amach cé chomh mór ba chóir na trátaí a ghearradh, agus cé chomh fada is a ba chóir na huibheacha a bhualadh. Bheadh eagla ort fiú an cistin a chur ó smacht, nó go gcuirfeá imní ort nach mbeadh an blas iontach go leor, agus bheadh drogall ort an tine a chur ar siúl.

Cad é an toradh? Tá béilí baile a rinne siad féin, b'fhéidir nach bhfuil siad foirfe, á n-ithe ag daoine eile cheana féin, ach tú féin, le carn d'amhábhair foirfe agat, níl ach pláta folamh agat.

Seo é an coscán is mó atainn agus muid ag labhairt teanga iasachta.

Ná déan iarracht ar fhuaimniú 'foirfe' a thuilleadh; 'cuir an bia ar an mbord' ar dtús.

Bímid i gcónaí den tuairim go gcaithfidh an chéad abairt a labhraímid a bheith ceart ó thaobh gramadaí de, le fuaimniú dúchasach, agus le rogha cruinn focal. Tá sé seo cosúil le hiarraidh ar chócaire nua-thionscanta príomhchócaireacht a dhéanamh den chéad uair, atá áiféiseach agus míréadúil.

Is é an fhírinne: Is fearr labhairt go bacach ná fanacht i do thost.

Is fearr mias atá beagán salannach ná mias nach bhfuil ann ar chor ar bith. Má tá an duine eile in ann do bhrí a 'bhlaiseadh', is mór an rath é sin cheana féin. Ní dhéanfaidh na mionbhotúin ghramadaí nó an blas, cosúil le gráinní salainn nár corraíodh go maith i mias, aon dochar ar bith. Ní tháinig aon phríomhchócaire mór ar an saol gan na céadta potaí a dhó.

Ná bíodh eagla ort roimh ‘drochléirmheasanna’, ní bheidh aon duine ag tabhairt gráid duit.

Tá eagla orainn roimh bhreithiúnas. Eagla go gceapfadh daoine eile 'go raibh a chuid cainte go dona', díreach mar a bhíonn eagla ar chócaire roimh dhrochléirmheasanna ó dhinnéirí.

Ach smaoinigh ar bhealach eile: Má fhanann tú i do thost de bharr eagla, cad a cheapfadh daoine eile? B'fhéidir go gceapfadh siad go bhfuil tú 'fuarchúiseach', 'leadránach', nó 'nach bhfuil fonn ort cumarsáid a dhéanamh'.

Cibé an labhraíonn tú nó nach labhraíonn tú, tá an duine eile ag cruthú tuiscint ort. In áit a bheith lipéadaithe go héighníomhach mar 'chiúin', is fearr cumarsáid a dhéanamh go gníomhach, fiú má bhíonn an próiseas beagán corrach. Bíonn cara atá sásta mias a rinne sé féin a sheirbheáil duit, fiú má tá locht beag air, níos mó éilimh air i gcónaí ná duine nach ndéanann ach caint folamh faoi oideas foirfe.

Conas do 'Galar an Phríomhchócaire Michelin' a leigheas?

Tá an freagra simplí: Ná déan príomhchócaire díot féin, déan 'cócaire teaghlaigh' sona díot féin.

Ní hé an sprioc atá agat ná iontas a chur ar an domhan, ach taitneamh a bhaint as an bpróiseas cócaireachta (cumarsáide), agus do shaothar a roinnt le daoine eile.

Glac leis an gcistin praiseach. Glac leis, go mbeidh do chistin foghlama teanga trína chéile. Ní teip é botúin a dhéanamh, ach fianaise go bhfuil tú ag foghlaim. Má úsáideann tú focal mícheart inniu, nó má chuireann tú amhréidh ar aimsir amárach, is ‘blaisbhia’ é seo ar fad, ag cabhrú leat feabhas a chur air an chéad uair eile.
Tosaigh le ‘béilí baile’. Ná tabhair faoi mhiasa casta cosúil le 'Buda ag Léim Thar an mBalla' láithreach (cosúil le fealsúnacht a phlé le duine). Tosaigh leis an ‘uibheacha scrofa le trátaí’ is simplí (cosúil le beannú nó ceist a chur faoin aimsir). Tá sé i bhfad níos tábhachtaí muinín a thógáil ná scileanna ardleibhéil a thaispeáint.
Faigh compánach ‘blaisbhia’ slán. Is é an chéim is tábhachtaí ná timpeallacht a aimsiú inar féidir leat 'cócaireacht mar is toil leat' gan eagla a bheith ort roimh mhagadh. Anseo, spreagtar botúin, agus moltar iarrachtaí.

San am a chuaigh thart, b'fhéidir go raibh sé seo deacair. Ach anois, thug an teicneolaíocht 'cistin insamhalta' den scoth dúinn. Mar shampla, uirlisí cosúil le Intent, atá cosúil le hAip comhrá le haistriúchán cliste ionsuite. Is féidir leat cumarsáid a dhéanamh le daoine ar fud an domhain, agus nuair a bhíonn tú i sáinn, agus nach féidir leat an focal ceart a aimsiú, feidhmíonn a haistriúchán AI mar chócaire cúnta cairdiúil, a thairgeann an 'blastán' is oiriúnaí duit láithreach.

Chuir sé seo athrú iomlán ar rialacha an chluiche. D'athraigh sé an 'seó stáitse' ard-bhrú ón am atá thart, go turgnamh cistine suaimhneach, spraíúil. Is féidir leat triail a bhaint as go dána anseo, go dtí go mbeidh tú lán muiníne, agus réidh le 'do scileanna a thaispeáint' do chairde sa saol fíor.

Mar sin, ná bíodh imní ort faoin 'béile Michelin' sin atá chomh fada uait a thuilleadh.

Téigh isteach i do chistin teanga, agus las an tine go dána. Cuimhnigh, ní taispeántas foirfe atá mar chuspóir ag teanga, ach nasc te. Na comhráite is blasta, cosúil leis na miasa is blasta, bíonn beagán neamhfhoirfeachta iontu go minic, ach bíonn siad lán le croí.